ဘုရား ၅ သိန္း

ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လုိမွ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကုိ အေမးခံလုိက္ရတယ္။ ေမးသူက ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားရသူ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီေမးခြန္းကုိ စနစ္တက်ေျဖမွ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ သူေမးတာက ဘုရားေပါင္း ဂဂၤါဝဠဳ သဲစုမက ပြင့္ခဲ့တယ္ ေျပာရက္သားနဲ႔ သမၺဳေဒၶဂါထာထဲမွာ ဘာလုိ႔ ဘုရားက ၅ သိန္းေက်ာ္ပဲ ရွိေနရတာလဲ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သမၺဳေဒၶကုိ ဘုရားေတြသြားတဲ့အခါ ထည့္ရြတ္ျဖစ္တဲ့ ဂါထာေပမယ့္ တစ္ခါမွ အဓိပၸါယ္ကုိ မရွာၾကည့္ဖူးဘူး။ ဂါထာထဲမွာ အ႒တုိ႔ ဝီသတိတုိ႔ ပဥၥတုိ႔ စသျဖင့္ အေရအတြက္ေတြ ပါေနမွန္းေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသိဘာသာပါပဲ။ ခုေတာ့ အဲဒါက ျပႆနာ ျဖစ္လာတယ္။ ဟုိရွာဒီရွာလုပ္ေတာ့ ေအာက္က လကၤလာေလးကုိ သြားေတြ႕တယ္။ ဒါကေတာ့ ဂိုဏ္းနည္းနည္းဆန္ေပမယ့္ ဂုိဏ္းေတြ၊ ေဗဒင္ေတြေဟာစားရင္ေတာ့ မွတ္ထားသင့္တာေပါ့။ လကၤေလးက “သမၺဳေဒၶဟု ဆူေဝေက်ာ္ၾကား ျမတ္ဘုရား၏ ႀကီးမားေတေဇာ္ ဂါထာေတာ္ကား ကြမ္းစားသေတၱာ္ ေခါင္းေလွ်ာ္ဒသ ဘတၱႀတိန္း ဆီလိမ္းပဥၥ စီးထေလွမွာ ရွစ္ႀကိမ္သာတည္း နံ႔သာပန္းမ်ိဳး ကုိးႀကိမ္ႏိႈးေလာ့ မိုးခ်ဳပ္သည့္ခါ အိပ္ရာဝင္မူ ကုိးႀကိမ္ဟူ၏ ရန္သူေတြ႕ေျမာက္ ဆယ့္တစ္ေခါက္တည့္ စစ္ထုိးေသာခါ ရြတ္ပါကုိးႀကိမ္ စံအိမ္သေႏၶ မဖြားေနမူ ေရမွာကုိးေခါက္ မန္း၍ေသာက္က ဖြားေျမာက္ခဏ ခ်မ္းသာရ၏။” လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ မိန္းမ မီးဖြားခါနီး အဂုၤလိမာလသုတ္မရရင္ ေရကုိ ခြက္ထဲထည့္ ဘုရားေရွ႕သြားၿပီး သမၺဳေဒၶဂါထာကုိ ကုိးေခါက္ရြတ္လုိက္။ ၿပီးရင္ အဲဒီေရကုိ တုိက္လုိက္ရင္ မီးဖြားပါတယ္တဲ့။ ဘုရားအမိန္႔၊ တရားအမိန္႔ေလ။
ဘုရားဆုပန္လုိ႔ ဘုရားျဖစ္မယ္လုိ႔ ဗ်ာဒိတ္ရၿပီးေနာက္ ဘုရားေလာင္းအမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳးကြဲတာ အားလံုးသိၿပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ ပညာဓိက၊ သဒၶါဓိက၊ ဝိရိယာဓိက ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ ေသာဘိတ၊ နာရဒႏွင့္ ေဂါတမစတဲ့ ဘုရားေလာင္းေတြက ပညာဓိကဘုရားေလာင္း ျဖစ္လုိ႔ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း က်င့္ရတယ္။ ျဗဟၼေဒဝစတဲ့ ဘုရားေလာင္းေတြက သဒၶါဓိကဘုရားေလာင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွစ္သေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း က်င့္ရပါတယ္။ (မူကြဲေတာ့ ရွိပါတယ္။) ေကာ႑ည၊ မဂၤလ၊ အေနာမဒႆီႏွင့္ အရိေမေတၱယ်တုိ႔လုိ ဘုရားေလာင္းက ဝိရိယာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္လုိ႔ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း က်င့္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္......

ဘယ္ဘုရားေလာင္းမဆုိ သေခ်ၤေပါင္း (၂၀) ႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္းတိတိ က်င့္ကုိ က်င့္ရပါတယ္။ ဒါကုိေတာ့ ပညာဓိက၊ သဒၶါဓိကႏွင့္ မည္သည့္ဝိရိယာဓိက ဘုရားေလာင္းမဆုိ က်င့္ရပါတယ္။ ဘယ္လုိ က်င့္ရတာလဲဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္ရွိ ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ေဂါတမဗုဒၶရ႕ဲ ဘုရားေလာင္းသက္တမ္းကုိ ဥပမာ ျပပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားေလာင္းဟာ စိတ္ႏွင့္ ဆုပန္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေပါင္း (၇) သေခ်ၤ၊ ႏႈတ္ႏွင့္ ဆုပန္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေပါင္း (၉) သေခ်ၤရွိခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္ေရာ ႏႈတ္ေရာ ဆုပန္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေပါင္းကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း (၄) သေခ်ၤႏွင့္ တစ္သိန္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆုိ သေခ်ၤ (၂၀) ျပည့္မသြားဘူးလား။ အဲလုိပါပဲ။ အျခား အျခားေသာ ဘုရားေလာင္းမ်ားကလည္း ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ (၂၀) ႏွင့္ တစ္သိန္း က်င့္ၾကရပါတယ္။

“သေခ်ၤ”ေရတြက္ပံုေလးကုိ အနည္းအက်ဥ္းေလး ေျပာျပပါ့မယ္။ မူကြဲေတြရွိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ မူကုိေျပာျပပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဟုိးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ အေၾကာင္းဆုိေတာ့ နည္းနည္းပါးပါးလႊဲတာ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ျပင္ဆင္ ျဖည့္စြက္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ သေခ်ၤဆုိတာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကမာၻတစ္ခု ပ်က္သြားရင္ ျဗဟၼာေတြက (၁) ကမာၻလုိ႔ ျဗဟၼာေတြ မွတ္တမ္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ ေနာက္ကမာၻထပ္တည္ၿပီး ထပ္ပ်က္ရင္ (၂) ကမာၻလုိ႔ သတ္မွတ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တြက္သြားေပါ့။ ရာ၊ ဆယ္၊ ေထာင္၊ ေသာင္း၊ သိန္း၊ သန္း၊ ကုေဋ စသျဖင့္ေပါ့။ ၁ ေနာက္မွာ သုညအလံုးေပါင္း ၁၄၀ ျပည့္သြားတဲ့အခါ (၁) သေခ်ၤလုိ႔ သတ္မွတ္လုိက္ပါတယ္။ (မူကြဲရွိပါတယ္)။ ဟုတ္ၿပီ။ တစ္ကမာၻဆုိတာကေရာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာလဲ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔သက္တမ္း (၁၀) ႏွစ္ကေန ႏွစ္တစ္ရာအၾကာမွာ (၁၁) ႏွစ္ သက္တမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ အႏွစ္တစ္ရာ ၾကာရင္ လူ႔သက္တမ္းဟာ (၁၂) ႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္တစ္ရာ ထပ္ၾကာရင္ လူ႔သက္တမ္း (၁၃) ႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလုိ ႏွစ္တစ္ရာၾကာတုိင္း တစ္ႏွစ္တုိးႏႈန္းနဲ႔ တက္လာလုိက္တာ လူ႔သက္တမ္းဟာ တစ္ဂဏန္းေနာက္မွာ သုညအလံုးေပါင္း (၁၄၀) ျပည့္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ႏွစ္တစ္ရာၾကာတုိင္း လူ႔သက္တမ္းဟာ တစ္ႏွစ္စီ ေလ်ာ့ေလ်ာ့လုိ႔ လာျပန္ပါတယ္။ အဲလုိနဲ႔ (၁၀) ႏွစ္ကုိ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီကာလကုိ အႏၲရကပ္တစ္ကပ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ကမာၻ႕သက္တမ္းဟာ အဲလုိ အႏၲရကပ္ေပါင္း (၆၄) ကပ္ၾကာပါတယ္။ ၿပီးရင္ ကမာၻပ်က္ပါတယ္။ ကမာၻပ်က္ခ်ိန္ေကာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာမယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။ အႏၲရကပ္ေပါင္း (၆၄) ကပ္ၾကာပါတယ္ခင္ဗ်။ ၿပီးရင္ ကမာၻတည္ပါတယ္။ ကမာၻတည္ခ်ိန္ေပါင္းေကာ ဘယ္ေလာက္ၾကာတယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။ အႏၲရကပ္ (၆၄) ကပ္ပါပဲခင္ဗ်ာ။ ကမာၻတည္ၿပီးေနာက္ ကမာၻႀကီးဟာ အရမ္းပင္ပန္းေနပါတယ္။ ဘယ္သူမွလဲ မေတြ႕ရွိဘဲ ကာလေပါင္း မ်ားစြာ အရွိအတုိင္း သူ႔သဘာဝနဲ႔ သူေနေနပါတယ္။ အဲလုိ ကာလေပါင္းကလည္း အႏၲရကပ္ (၆၄) ကပ္ၾကာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီကာလေလးခုကုိ မဟာကာလ ေလးခု၊ သုိ႔မဟုတ္ မဟာကပ္ေလးကပ္ လုိ႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ အဲဒီ မဟာကပ္ေပါင္း ေလးကပ္ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ကမာၻကုိ တစ္ကမာၻလုိ႔ ေခၚပါတယ္။

ကဲ ကမၻာအေၾကာင္းႏွင့္ သေခ်ၤအေၾကာင္း ၾကားျဖတ္ေျပာၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဘုရားေပါင္း (၅) သိန္းေက်ာ္ ျပႆနာကုိ ရွင္းပါေတာ့မယ္။ သမၺဳေဒၶဘုရားရွိခုိး ဂါထာထဲက ဘုရားေပါင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားေလာင္း ပါရမီျဖည့္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ (၂၀) ႏွင့္ တစ္သိန္း ကာလမွာ ပြင့္ခဲ့တဲ့ ဘုရားအဆူေပါင္းပါ။ စုစုေပါင္း (၅၁၂၀၂၈) ဆူရွိပါတယ္။ ဘယ္လုိရွိခဲ့လဲ ဆုိေတာ့ ပါဠိလုိ ေစေတာပဏိဓာနေခတ္ လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတဲ့ စိတ္ႏွင့္ ဘုရားျဖစ္ရပါလို၏လုိ႔ ဆုေတာင္းတဲ့ (၇) သေခ်ၤအတြင္း ဘုရားေပါင္း (၁၂၅၀၀၀) ဆူ ပြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ဝါစာပဏိဓာနေခတ္လုိ႔ ပါဠိလုိေခၚတဲ့ ႏႈတ္ျဖင့္ ဆုေတာင္းခဲ့တဲ့ (၉) သေခ်ၤအတြင္း ဘုရားေပါင္း (၃၈၇၀၀၀) ဆူပြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ပါဠိလုိ ကာယာဝါစာပဏိဓာနေခတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ လူအမ်ားသိတဲ့ ကုိယ္ေရာ ႏႈတ္ပါ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တဲ့ ကာလအတြင္းမွာေတာ့ ဘုရားအဆူေပါင္း (၂၈) ဆူသာ ပြင့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ပါရမီျဖည့္စဥ္ ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ (၂၀) ႏွင့္ တစ္သိန္းမွာ ပြင့္ခဲ့တဲ့ ဘုရားအဆူေပါင္းက (၅၁၂၀၂၈) ျဖစ္လုိ႔ သဗၺဳေဒၶဂါထာမွာ အဲေလာက္ ထည့္သြင္းထားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဂါထာက မ်က္ေမွာက္ဆန္ဆန္ ဂါထာျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာမြန္ျဖင့္

ေဂ်ဂ်ဴဝုိင္

http://friendsdaygroup.ning.com/profiles/blogs/2293535:BlogPost:1287281?xg_source=activity