ငယ္ဘဝ

နဴးအေကာင့္က သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက ... နဴးဆီမွာဆို ခေလးေလးေတြျဖစ္ကုန္ၾကေရာ ...
အခုလဲ .. ဗုဒၶရဲ႕ ငယ္ငယ္ေလး ဘ၀အေၾကာင္းက စေရးေပးပါတဲ့ .... ကဲရွင္ ... ေရးေပးလိုက္ျပီ ...
မွတ္ခ်က္ .... ( ၁၅ ) နွစ္ေအာက္ခေလးမ်ားသာဖတ္ရန္ ....
.
နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
.
နိဗၺာန္နဲ႕ တရားေတာ္တို႕ကိုသင္သူဆရာ ။
ဂုဏ္ျပဳအပ္ဆံုး .... ဥာဏ္အရင့္ဆံုး ... အၾကင္နာဆံုး ...
ေျမတို႕ ... မိုးတို႕ .... ငရဲတို႕မွာ ... အတုမရွိသူ ...
ေျမေပၚ .... မင္းသိဒၶတ္ တြင္တဲ့ ဗုဒၶ .... ကမာၻေလာကကို ...ကယ္တင္ရွင္ ရဲ႕ က်မ္းစာ။
.
လူတို႕အတြက္ ေမြးျပန္ဖို႕သူလာခဲ့တယ္ ..... အျမင့္ဆံုးဘံုေအာက္မွာ မင္းေလးပါး စံေနတယ္ ... ကမာၻကို အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ... သူတို႕ရဲ႕ေအာက္ ပိုနီးေပမယ့္ ျမင့္တဲ့ဘံုေတြမွာ အျမင့္ဆံုး၀ိညာဥ္တို႕ နွစ္သံုေသာင္း ေစာင့္ၾက ... အဲ့ဒီမွာေစာင့္စဥ္ ဗုဒၶမွာ သေႏၶနိမိတ္ ေပၚလာတယ္ ... နတ္ေတြက နိမိတ္ေတြအေၾကာင္းသိသမို႕ ... ဆိုၾကျပီ ....
.
ကမာၻကယ္ဖို႕ ဗုဒၶ သြားရ ဦးမယ္ ..... တဲ့
. 
★ ★ ★  အိမ္း .... အၾကိမ္ၾကိမ္မွာ ေနာက္ဆံုးပ ... ။ ငါေရာ ... ငါ့တရား သိသူေတြပါ ... ေမြးျခင္း ေသျခင္း ဆံုးျပီ ။ .... တဲ့ ...သူျပန္ေျပာတယ္ ။
.
အဲ့ဒီည ဘုရင္သုေဒၶါဒန ရဲ႕ မာယာမိဖုရား ... အိမ္မက္ဆန္း ျမင္တယ္ ....။
.
ေကာင္းကင္က ၾကယ္တစ္စင္း ... ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ လင္းလွ်က္ ... ဆင္ေျပာင္ ရဲ႕ သ႑န္နဲ႕ ယာကေန သူ႕၀မ္းထဲ၀င္သတဲ့ ...။ သူလန္႕နိဳးေတာ့ ... မိဖုရားရဲ႕ရင္ ပီတိလႊမ္းခဲ့ ... ေအာက္အရပ္ ဆီကေတးသံနဳနဳ ၾကားရဲ႕ ....
.
★ အိုအသင္တို႕ ... ရွင္ရမယ့္ ေသသူ ... ေသတဲ့ ရွင္သူတို႕ ... ထၾက ၾကားၾက ေမွ်ာ္ၾက ... ဗုဒၶလာျပီ ... တဲ့။
.
မနက္အာရံုက်င္း ... ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပရာ ... ဆံျဖဴအိမ္မက္ဖတ္တို႕က ...
★ အိမ္မက္ေကာင္းပ ... ကကၠဋ တာရာဟာ ေနနဲ႕ ယွဥ္ေနတယ္ ... မိဖုရားသားဖြားမယ္ ...။ အံ့ဖြယ္ပညာရွင္ သတၱ၀ါအေပါင္း ကို အက်ိဳးျပဳမယ့္ ခေလးျမတ္ေပပဲ ...။
လူတို႕ကို ... မသိမွဳမွကယ္တင္လိမ့္မယ္ ... ဒါမွမဟုတ္ ... သူစိုးခ်င္ ... ကမာၻကို စိုးမယ္ ...။
.
ဒီလိုနဲ႕ မိဖုရား မာယာ သားကို မနာမက်င္ ေမြးဖြားခဲ့ တယ္ ... ေက်ာ့ရွင္းတဲ့ကိုယ္မွာ ... ေယာက်္ားျမတ္ လကၡဏာ သံုးဆယ့္နွစ္ပါး ပါရဲ႕ ...။ မင္းသားကို သဗၺတၳသိဒၶ ( အကုန္ျပည့္သူ ) လို႕မွည့္ ၾကတယ္ ..။
.
မင္းသားကို လာၾကည့္တဲ့ သူစိမ္းေတြ ထဲမွာ ဆံျဖဴ ရေသ့ အသိတ ပါရဲ႕ ....သူ႕နားတို႕ ေျမဆန္တာ မၾကား .... နတ္သံကိုသာၾကားသမို႕ ... ေညာင္ပင္ေအာက္ ၀တ္ျပဳေနစဥ္ နတ္တို႕ ဗုဒၶဖြားေၾကာင္း ေတးသီတာ ၾကားခဲ့တယ္ ... အသက္အရ အက်င့္ ပညာအရ အံ့ဖြယ္ပ ...။ ၾကည္ညိဳဖြယ္ အသြင္နဲ႕ သူခ်ဥ္းကပ္လာစဥ္ ... မိဖုရားမာယာ သားငယ္ကို သူေတာ္စင္ေျခရင္း ခ်မယ္ျပဳတယ္ ...
.
★ ★  အို ... မိဖုရား မျပဳနဲ႕ ... တဲ့
 ေျပာျပီး ... ေျမျပင္ကို ရွစ္ၾကိမ္ အိုမင္းတဲ့ မ်က္နွာနဲ႕ ဦးခိုက္ေတာ့တယ္ ...။
.
★ ★  အို ... ခေလး ၊ ငါရွိခိုးရဲ႕ ... မင္းဟာသူပဲ နွင္းဆီအလင္း ေျခဖ၀ါးလကၡဏာ ... လကၡဏာၾကီးေပါင္း သံုးဆယ့္နွစ္ပါး ၊ လကၡဏာငယ္ ရွစ္ဆယ္ ငါျမင္ရျပီ ... မင္းဟာ ဗုဒၶပဲ ....
.
★ ★  မင္း တရားေတြေဟာမယ္ ... တရားၾကားရသူအားလံုးကို ကယ္မယ္ ... ငါေတာ့ ၾကားမယ္မဟုတ္ ... ေစာေစာေသခ်င္သူ အေသေစာခဲ့ျပီ ... ဒါေပမယ့္ မင္းကိုငါဖူးရျပီ...။
.
★ ★  မင္းျမတ္ ... ဒါဟာ နွစ္အသေခ်ၤမွာ တစ္ခါသာပြင့္တဲ့ ... ပြင့္ျပီးရင္ ကမာၻကို ပညာရနံ့ ၊ ေမတၱာ ပ်ားရည္ လွ်မ္းေစတဲ့ လူသား သစ္ပင္မွ ပန္းပြင့္ျဖစ္တယ္ ... သင့္ေတာ္၀င္သစ္ျမစ္က နတ္ၾကာပန္းပြင့္ျပီ ...။
.
★ ★  ခ်မ္းသာစြ နန္းေတာ္ ... လံုးလံုးခ်မ္းသာစြေတာ့မဟုတ္ ... သင့္၀မ္းကို ဒီသူငယ္ေၾကာင့္ ဒါးစိုက္လိမ့္ ...။
.
★ ★  အသင္မိဖုရား ... ဒီေမြးမွဳေၾကာင့္ လူနတ္တို႕ခ်စ္အပ္သူ ...။ ျမင့္ျမတ္လြန္းသမို႕ ေနာက္ ဒုကၡ မခံထိုက္ျပီ ... ဘ၀ဆိုတာ ဒုကၡပဲ ... ခုနွစ္ရက္ေနရင္ သင့္ဒုကၡ မနာမက်င္ နိဂံုးေရာက္လိမ့္မယ္ ...။
.
ဒီအတိုင္းျဖစ္ရဲ႕ ... ခုနွစ္ရက္ေျမာက္ညေနမွာ ... မိဖုရားမာယာ ျပံဳးစက္ရာ မနိဳးေတာ့ဘူး ။တာ၀တိ ံသာ အသာေရာက္ သြား ... နတ္သေခ်ၤတို႕ ရွိခိုးၾက ... ၀င္းပတဲ့ မိခင္ျမတ္ကို ခယ လုပ္ေကၽြးၾကတယ္ ...။
.
ခေလးငယ္အတြက္ ... ေမြးေၾကြးျပဳစုသူရတယ္ ... မဟာပဇာပတိ မင္းသမီးတဲ့ ။ သူ႕ရင္ျမြာဟာ ေလာကကို နွဳတ္နဲ႕ ... နွစ္သိမ့္သူ ရဲ႕ နွဳတ္ကို နိဳ႕ရည္ေကၽြးခဲ့တယ္ ...။ ဒါနဲ႕ ... ရွစ္နွစ္အၾကာ .... သတိရွိသူ မင္းသားကို ... မင္းသားအတတ္ သင္ေပးဖို႕ အတြက္ ... မူးမတ္စံုညီ ညီလာခံမွာ .... ဘုရင္က ....
.
★ မင္းၾကီးတို႕ ... သားေတာ္မင္းသား ... တတ္ရာသင္ဖို႕ ... ဘယ္သူ ပညာအရွိဆံုးလဲ .....
အေျဖက တစ္သံထဲထြက္လာတယ္ ....
.
★ မင္းျမတ္ .... ၀ႆ မိတၱ ပညာအရွိဆံုး ... က်မ္စားေတြ အနွံ႕စပ္ဆံုး ... သုတေရာ ... လက္မွဳ ပညာပါ ... အရာရာ အေတာ္ဆံုးပါ ... တဲ့ ။
.
ဒါနဲ႕ ေန႕ေကာင္းရက္သာ တစ္ရက္မွာ ... မင္းသားဟာ ေဘာင္ပတ္လည္ ေက်ာက္မ်က္ေတြစီထားတဲ့ ႏြားနီေရာင္ စႏၵကူးသင္ပုန္းကိုကိုင္ ... ပညာရွင္ေရွ႕မွာ မ်က္လႊာခ်ျပီး ရပ္လိုက္တယ္ ... ။ ဆရာက ...
.
★ ★ သားးး ... ဒီစာကိုေရး ဆိုျပီး ဇာတ္ျမင့္တို႕သာၾကားရတဲ့ ဂါယတိ ရြတ္တယ္ ...
.
ၾသံ ... တတ္သ၀ိရြ ...
ေရနဳမ္ ဘရ္ေဂါ ေဒဝသ် ဓိမဟိ
ဓိေယာ ေယာ ႏုျပေသာဒယာတ္။
( ျဗဟၼဏ မ်ား မနက္ ည ဘုရား၀တ္ျပဳရာမွာရြတ္တဲ့ဂါထာ ... စၾကၤာ၀ဠာကို .. ဖန္ဆင္းေတာ္မူသူရဲ႕ ... အလင္းေရာင္ အရွင္ေနမင္းကိုရွိခိုးပါ၏... ဒါေၾကာင့္ ငါတို႕စိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ အလင္းဟာ ... ငါတို႕ ဥာဏ္အသိကို ... အမွန္တရားရွာေဖြရာမွာ လမ္းျပပါေစ ...တဲ့ )
.
★ ★ ★ အာစရိ ... ငါေရးျပီ ....
မင္းသားငယ္ ..အနဴး အညံ့ ေျဖတယ္ ... ျပီး သင္ပုန္းေပၚမွာ ... အကၡရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေရးေတာ့တယ္ ...
နာဂရီ ၊ ဒကၡိဏ ၊ နီ ၊ မဂၤလ၊ ပရုရွ ၊ ယဝ ၊ တိရထိ ၊ ဥတ္ ၊ ဒရဒ္ ၊ သိခ်ာနီ ၊ မန ၊ မဇၥ်စာရ ၊ ရုပ္ပံုသေက္တဘာသာစကား ၊ ဂူေန .. ပင္လယ္ေနလူတို႕ အမွတ္အသားမ်ား ၊ ေျမေအာက္ေျမြတို႕ကို၇ွိခိုးၾကသူမ်ား ၊ မီးလွ်ံ ေနဝန္းကို ကိုးကြယ္သူမ်ား ၊ မာဂီယန္မ်ား ... ေျမပံုေပၚေနထိုင္ သူမ်ား ...စတဲ့ လူမ်ိဳးအေပါင္းရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ့အေရးအသား တစ္ခုျပီးတစ္ခု ကညစ္နဲ႕ သူေရးျခစ္ေတာ့တယ္ ....
.
ဒီေတာ့ ဝိသမိတၱက ...
★ ★  ေတာ္ေလာက္ျပီ ... ဂဏန္းသင္ၾကစို႕ ... ငါ့ေနာက္ကလိုက္ဆိုေလ ... လခ္ ကိုေရာက္တဲ့ထိ ေရတြက္ၾကရေအာင္ ....
.
တစ္ နွစ္ သံုး ေလး တစ္ဆယ္ ... ျပီးဆယ္ေတြကေန ရာေတြေထာင္ေတြ ထိပ ... သူ႕ေနာက္က ခေလး ဆက္တိုက္ လိုက္ရြတ္တယ္ ... မနားဘူး .... လခ္ (တစ္သိန္း ) ... တစ္သိန္းျပည့္ျပီ ...
.
ဒါေပမယ့္ သူငယ္ဆက္ရြတ္တယ္ ... အဲ့ဒီေနာက္မွာ ... ေကာဋိ .. နဟုတ .. နိႏၷဟုတ .. ခမၺ .. ဝိကၡမၺ .. အဗမ္ .. တကၠတ .. ကုမုဒ ... ဂု႑ိက .. ေနာက္ဆံုး ... ပဒုမ ေရာက္သြားတယ္ ။ ပဒုမဟာ ဟတၱဂီရိကို အမွဳန္႕ေထာင္းျပီး ျမဴေတြကို ေရတဲ့အခါ သံုးတယ္ ....
ေနာက္ .. ကာထ တဲ့ ... ညရဲ႕ ၾကယ္ေတြကိုေရ ရတယ္ ...
ေကာဋိကာထ ... သမုဒၵရာေရစက္ ကိုေရဖို႕ ...
႑ဂၤ ... ၀န္း၀ိုင္းတာေတြရဲ႕ ကဲကုလပ္ ...
သဗၺနိေကၡပ ... ဂဂၤါရဲ႕ သဲေတြကိုေရတယ္ ...
ဒီလိုနဲ႕ ... အႏၱရကပ္ ေရာက္လာေရာ ... ပမာဏက ဂဂၤါေပါင္း ဆယ္ကုေဋရဲ႕သဲေတြကိုေရတာပါ ...
ဒိထက္က်ယ္တဲ့အတိုင္းအတာကေတာ့ ... အသခ်ၤာ ပါ ... ဒါကေတာ့ အနွစ္တစ္ေသာင္းမွာ ေန႕စဥ္ မိုးရြာရင္ ကမာၻေပၚက်မယ့္ မိုးေရစက္ေပါင္း ....
ဒိေနာက္ မဟာကပၸ ... ဒါနဲ႕နတ္ျဗဟၼာတို႕ မိမိအနာဂတ္ကိုတြက္ခ်က္ၾကတယ္ ...
.
★ ★ ေကာင္းပ ... အျမတ္ဆံုးမင္းသား ... ဒါေတြမင့္သိရင္ ... အလွ်ားအတိုင္းအတာေရာ ... သင္စရာ လိုပါအုန္း ေတာ့ မလားကြယ္ ...
.
က်ိဳးႏြံစြာသူငယ္ေျဖတယ္ .....
★ ★ ★ အာစရိယ ... နားဆင္ပါ ...
ပရမာဏုျမဴ ဆယ္ခု .. ပရသုခုမ တစ္
ပရသုခုမ ဆယ္ခု ... ၾတသာရန တစ္ ..
ၾတသာရန ခြန္နွစ္ခု .. ေနျခည္ထဲေမ်ာတဲ့ျမဴ တစ္ ..
ျမဴ ခုနွစ္ခု .. ၾကြက္နွဳတ္ခမ္းေမႊးတစ္ေမႊး ..
အေမႊးဆယ္ပင္ .. လီခ် တစ္ ..
ဆယ္လီခ် .. တယုက ..
ဆယ္ယုက ... မုေယာစပါးေစ့ တစ္ ...
ဒါဆယ္ေစ့ ... လက္တစ္ဆစ္...
ဆယ့္နွစ္ဆစ္ .. တထြာ ....
ဒါကေနဆက္ေတာ့ ...ေတာင္ ... တုတ္အလ််ား .. ေလးအလွ်ား .. လွံအလွ်ား .. လွံအလွ်ားေပါင္း ႏွဆယ္က .. တစ္ ရွိဳက္ ... ဒါကအဆုတ္ေလတစ္ခါျဖည့္ ... ေယာက်္ား တစ္ေယာက္လွမ္းမယ့္အလွ်ား ... ဒါမ်ိဳး ေလးဆယ္ .. တစ္ဂါ၀ုတ္ .. ေလးဂါ၀ုတ္ ...တစ္ယူဇနာ ... ျပီးေတာ့ ဆရာ... သင္နားဆင္လိုပါလွ်င္ ... တစ္ယူဇနာရဲ႕ တစ္ဖက္စြန္း က တစ္ဖက္စြန္းတြင္းမွာ ... ေနျမဴဘယ္နွစ္ခုရွိေၾကာင္းငါရြတ္ျပမယ္ ... ေျပာျပီး ခ်က္ခ်င္းမင္းသားငယ္ ... ကၽြမ္းက်င္ ရြတ္ျပေတာ့တယ္ ....
.
ဒါေပမယ့္ ဝႆ မိတၱ သူငယ္ေရွ႕မွာ ဦးခိုက္ေနျပီ .... သူက ...
★ ★ မင္းဟာ .. မင့္ဆရာေတြရဲ႕ ဆရာပဲ .. မင္းကဂုရု ... ငါမဟုတ္ဖူး ...
အို ၊ ငါရွိခိုးရဲ႕ ၊ မင္းသား ...
စာအုပ္မလို ... အားလံုးကို ... မင္းသိေၾကာင္းနဲ႕ ... ဂါရ၀တရားသိေၾကာင္း ျပဖို႕ .. ငါ့ေက်ာင္းကို မင္းလာခဲ့တာပဲ ...
.
ဒီဂါရ၀တရားကို မင္းသား သူ႕ဆရာတိုင္း အေပၚမွာထားတယ္ ...
စကားညင္သာ .. ပညာေတာ့ရင့္ .. အသြင္မွာမင္းသား .. ဟန္မူ နဴးညံ့ .. မ၀င့္ၾကြား .. သူ႕အလိုလိုက္တတ္ .. နွလံုးသားသိမ္ေမြ႕ .. ေၾကာက္စိတ္ေတာ့ကင္းတဲ့ သာကီေသြးပ ..။

Light of Asia ..
( Photo by ... ) The Life Story of Lord Buddha

ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစရွင္ ...